فربد مرشدزاده" معشوق درون" را به گالری گلستان می برد
نمایشگاه پیش رو که تا چهارشنبه 26 آبان در گالری گلستان به آدرس خیابان دروس، خیابان كماسایی، پلاک 34 برقرار خواهد بود، در واقع ادامۀ مجموعۀ مراسلات است که سال 92 در همین گالری به نمایش در آمد.
فربد مرشد زاده در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار گالری آنلاین هدف از جمع آوری این مجموعه و نمایش آن را چنین شرح داد:
حقیقتش وقتی که من شروع به کار کردم، طبق روال همیشه و نمایشگاه‌های قبلی که طراحی‌هایم را به نمایش گذاشته بودم، موضوع اصلی‌ام جست‌جوی درونی احساسات فردی بود. به موضوع خودشناسی نیز بسیار علاقه‌مند هستم. در مدت دو سال و نیمی که در حال کار کردن روی این مجموعه بودم، به دلیل اینکه همزمان دانشجوی دکترای تاریخ هنر اسلامی بودم (وهستم)، به مباحث عرفان روی آوردم و مطالعاتم در این زمینه را افزایش دادم. با نظریات و دیدگاه‌های متفکران اسلامی آشنا شدم و خیلی برایم جالب بود که چطور دو مسالۀ عشق و وحدت وجود با هم درآمیخته‌اند. اشعار حلاج و مولانا را با دقت می‌خواندم و آنجا بود که متوجه شدم از قرن‌ها قبل به چه نکات ریزی در این زمینه‌ها اشاره شده. به نظرم آمد که در درون همۀ انسانها چیزی مشترک وجود دارد که فواصل تاریخی و جغرافیایی را نغز می‌کند؛ و آن موضوع چیزی جز گشتن به دنبال معشوق درونمان و تجربۀ کمال، محبت،دوستی و عشق نبود. به اعتقاد من هر کس بازتابی از درون خودش است؛ مثلا اگر شما کسی هستید که زیبایی‌های دنیا را می‌بینید، این یعنی اینکه بارقه‌ای از زیبایی در درونتان وجود دارد.
مرشد زاده در رابطه با آثاری که در نمایشگاه روز جمعه نمایش داده خواهد شد توضیح داد:
در واقع این مجموعه آثار همان طراحی‌هایی هستند که در سال 92 با عنوان مراسلات در گالری گلستان به نمایش گذاشتم، ولیکن در این مجموعه، رنگ‌های بسیار محدودی را وارد کارها کردم تا کمی کارهایم به مکتب اصفهان نزدیک شوند؛ با نیم‌نگاهی به آرت نوو و در واقع هنر اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم اروپا. در واقع به نوعی بین سبک‌های مختلف شیوه گزینی کردم. البته همیشه اصل را بر این گذاشتم که نگاه شخصی‌ام در کارها قالب باشد و از آثار هنری دیگران صرفا الهام بگیرم.
وی در رابطه با ابعاد آثار این نمایشگاه گفت:
اصل کارها روی مقوای 35 در 50 اجرا شده‌اند که با قاب، نزدیک به 50 در 70 روی دیوار می‌روند.
این هنرمند معاصر ضمن تاکید بر وابستگی خود به مدیوم های متعارف نقاشی در مورد اینکه چقدر احتمال دارد در آیندۀ تکنیک‌ها و مدیوم خود را تغییر دهد بیان کرد:
من احساس می‌کنم که یک نقاش سنتی هستم و عمیقا احساس می‌کنم باید وابسته به مدیوم‌های متعارف نقاشی باشم. اما به هر حال واقعیت این است ما به سرعت با پیرفت تکنولوژی و به روز شدن‌ها در زمینه‌های مختلف روبه رو هستیم، در نتیجه بعید هم نیست که من هم به سمت هنرهای جدید گرایش پیدا کنم. همین حالا هم چند وقتی می‌شود که ایده‌هایی در رابطه با همین مضامینی که ذهنم را مشغول کرده دارم؛ مثلا همین مضامین را بتوانم در قالب ویدئو آرت به تصویر بکشم. ولی در حال حاضر هنوز احساس نکردم هنر نقاشی دست و پای من را بسته است و نیاز به تغییر مدیوم دارم.